The devil is in the details

Als we het chronologisch bezien, zou dit thema eigenlijk het thema uitval- en knikarmschermen moeten heten, want uitvalschermen waren er eerder dan knikarmschermen. Logisch natuurlijk, want een uitvalscherm is een heel simpel concept, terwijl een knikarm best wel een vernuftig iets is, niet in de laatste plaats omdat deze armen bestand moeten zijn tegen grote krachten. Beide typen schermen laten de laatste jaren overigens weinig spectaculaire ontwikkelingen zien: the devil is in the details.

Het principe van het uitvalscherm is eigenlijk heel simpel. Vroeger werden zelfs houten frames gebruikt die naar beneden konden klappen om de zonwering in positie te brengen. Later kwamen metalen frames in zwang. Aanvankelijk werden ze waarschijnlijk gemaakt door de timmerman of de smid. 

Markiezenbouwers zeggen altijd dat de markies de oudste zonwering is. Dat komt natuurlijk door de nostalgische look ervan. Maar kijk naar de zonwering op oude foto’s uit het einde van de negentiende of het begin van de vorige eeuw, dan zijn er met name uitvalschermen te zien. (En buitenjaloezieën, die waren er vroeger ook veel meer dan tegenwoordig!) Het knikarmscherm is veel later gekomen. De armen zijn immers niet gemakkelijk gemaakt. Die kon de smid niet zomaar verzinnen, laat staan maken. 

Uitval- en knikarmschermen zijn in de loop van de laatste decennia eigenlijk relatief weinig veranderd. The devil is in de details: betere materialen, een stevigere constructie, betere doeken, motorisering en comfortabeler bediening. De voorbeelden daarvan staan in dit thema, zoals de geavanceerde knikarmen van Winsol en de veelzijdige Oliva van AVZ-Group, maar ook het vrijstaande zonweringframe van Warema voor schaduw met knikarmschermen ‘op locatie’, of de markilux 900, het eerste knikarmscherm dat als klemsysteem voor balkons is uitgevoerd. Dat zijn toch leuke details!