- Algemeen
- Productinformatie
- Aandrijving & Besturing
- Interieur
- Exterieur
- Rolluiken
- Zonwering & Overkappingen
De laatste Zonwering Branchedag – toen nog Romazo Branchedag – was in het najaar van 2019. Omdat de Branchedag elk tweede jaar wordt gehouden, was het begin november dus weer zover. De zoveelste coronagolf had zich nog net niet aangediend, dus de dag kon zich in een redelijk ongedwongen sfeer voltrekken. Alsof er in de tussentijd niets was gebeurd.
Maar er is natuurlijk wel degelijk iets gebeurd. Begin 2020 heeft de coronacrisis zich aangekondigd en sindsdien ziet de wereld er heel anders uit. Maar daar was tijdens de Zonwering Branchedag dus niet zoveel van te merken. Het was gezellig druk, maar zeker niet te druk, zeker niet in relatie tot de ruimte die op Papendal – waar het evenement deze keer was neergestreken – beschikbaar was. Maar ruimte is natuurlijk goed in deze tijd, waar afstand houden een van de basismaatregelen is.
’s Morgens had de besloten ledenvergadering van Romazo Professionals en van Romazo Fabrikanten en Leveranciers al plaatsgevonden. De daaropvolgende, uitgebreide lunch voor leden en niet-leden van de branchevereniging markeerde de start van het middagprogramma. De lunchpauze bood tevens gelegenheid om de stands van de leden van Romazo Fabrikanten en Leveranciers te bezoeken. Dat onderdeel van het programma bleef deze dag overigens enigszins onderbelicht en van een mini-beurs was eigenlijk geen sprake.
Het is al bijna een traditie dat het middagprogramma van de Zonwering Branchedag wordt afgetrapt door Buzzmaster. Met meer of minder prikkelende stellingen worden de aanwezigen uitgelokt om te reageren. Voorzitter Eddy Hillebrand van Romazo Professionals, die als spreekstalmeester de middag aaneenpraatte, bespeelde de zaal door her en der om een toelichting of een reactie te vragen.
Als knelpunten voor de branche werden onder andere het gebrek aan (technisch) personeel en leverings- en transportproblemen genoemd. Het zijn bekende zaken die vaak in het nieuws zijn en waar tal van branches mee kampen. Niet voor niets is – ondanks de voortgaande coronacrisis – de werkloosheid extreem laag. Een tekort aan technisch personeel speelde overigens ook al eerder. Daarnaast zijn grondstoffenschaarste en daarmee samenhangende prijsstijgingen, het wereldwijde chiptekort en de krapte in containers zorgelijk, zo vonden velen in de zaal. Vooral het personeelstekort baart veel zorgen: het is lastig is om gemotiveerd personeel te vinden en het opleidingsniveau werd ook niet zelden als laag ingeschat evenals de arbeidsmoraal.
Communicatie over en weer was ook een interessant thema. Fabrikanten en leveranciers bleken daar een stuk positiever over te zijn dan de zonweringspecialisten: 90 om 60%. Niet tijdig communiceren was een kritiekpunt. Velen zagen duidelijkheid en eerlijkheid als elementen voor een oplossing. Als de klant bij de fabrikant kan inloggen om de status van zijn bestelling te zien, kan veel frustratie worden weggenomen.
Opmerkelijke reacties volgden op een vraag over het woord oververhitting. Of zonweringprofessionals het vaak in hun verkoopgesprekken gebruikten. 60% deed dat niet. Sommigen vonden het te negatief klinken. Anderen vonden dat juist een pre: de zonweringsector heeft de oplossing! De EPI-waaier van Romazo – Energie Prestatie Indicator: wat mag je van een bepaalde zonweringoplossing verwachten – werd ook al niet vaak gebruikt: 14%. Er lijkt dus nog wel iets te winnen.
Als je de Zonwering Branchedag op het nationale Sportcentrum Papendal organiseert, mag een sportgerelateerd onderdeel natuurlijk niet in het programma ontbreken. Niet de eerste keer trouwens, want in 2015 had topscheidsrechter Björn Kuipers zijn opwachting gemaakt op de Branchedag. Met heel veel succes overigens: de zaal hing destijds aan zijn lippen en smulde van zijn verhalen en anekdotes.
Nu was het de beurt aan Francesco Wessels, teamleider van het High Performance Team van NOC*NSF. Hij kijkt met zijn team of dat wat coaches doen nuttig is om hun prestatiedoelen te bereiken. Coach van de coaches dus. De relatie tussen sporters en hun coaches in Nederland is een spiegel van de samenleving en kan een voorbeeld zijn hoe in een bedrijf de bedrijfsleiding en personeel tegenover elkaar staan.
Nederlandse sporters zijn assertief. Ze dagen hun coaches uit om zichzelf steeds opnieuw af te vragen of ze het nog wel goed doen. Dat helpt om het niveau omhoog te trekken. Het kleine Nederland was bij de Olympische Spelen in Tokyo zevende in het medailleklassement en bij de Paralympische spelen zelfs vijfde. Het bedrijfsleven kan daar zeker lessen uit trekken.
Andere aandachtspunten: goed communiceren, de kwaliteit van het gesprek (daar is het weer), verantwoordelijkheid geven, verantwoordelijkheid dragen, ‘samen’ én commitment. Gecommitteerd zijn aan de keuzes die je maakt. Als voorbeeld daarvoor noemde Wessels atleet Churandy Martina die al dertig jaar met alles wat hij in zich heeft bezig is om topsport te bedrijven. Dat commitment om een doel te bereiken kan natuurlijk gemakkelijk worden vertaald naar het gewone leven en het bedrijfsleven.
Retaildeskundige Paul Moers had als motto van zijn voordracht ‘Fuck de prijs, leve de service’. Dit soort voordrachten zijn altijd wel nuttig om weer even op scherp gezet te worden. Het zet ondernemers aan om na te denken over hun eigen functioneren en dat is altijd goed. Dat hij aan het einde van zijn verhaal zijn boek tegen een gereduceerde prijs aanbood – “Opdracht van de uitgever” – haalde iets van de kracht uit zijn verder met veel humor gebrachte verhaal.
Tussen de programmaonderdelen door was er ook nog kort ruimte vrijgemaakt voor oud-branchemanager Martin Straver, die de zonweringbranche nog altijd een warm hart toedraagt. Hij vertelde in een minuut of vijf een verhaal waar hij gemakkelijk een uur mee had kunnen vullen. ‘Op weg naar een zonnige toekomst.’ ES-SO, Smart Solar Shading, oververhitting, opleidingen, het kwam allemaal in een razende vaart voorbij.
Een bekende Nederlander op de Zonwering Branchedag was Hans Kazan. Wie had verwacht dat er een paar mensen weggetoverd zouden worden, doormidden gezaagd of op een andere manier aan hun einde gebracht, kwam bedrogen uit. Kazan begon en eindigde met een paar van zijn onnavolgbare trucs, maar daartussen sprak hij uitgebreid over een mislukte zakendeal die hem veel ellende had gebracht, maar ook sterker had gemaakt. Hij had ervan geleerd om niet te veel terug, maar vooral vooruit te kijken.
Het middagprogramma eindigde met het uitroepen van de Zonvakker van het Jaar. Door corona en omdat ze een paar keer op een ereplaats waren geëindigd, hadden ze er lang op moeten wachten: Laumen Rolluiken Zonwering uit Heerlen. Ze waren er erg blij mee.
De Zonwering Branchedag werd traditioneel afgesloten met een borrel en een walking dinner. Al met al een geslaagde en nuttige dag. Het is goed dat de branche zich een keer in de twee jaar kan treffen om een gezamenlijk programma te volgen en te netwerken. Zoals al geconstateerd was de locatie prima. Het programma was goed, misschien iets te weinig zonwering, maar zo is er altijd wel iets. Versterking van het branchegevoel is een belangrijke functie van de branchedag en dat lijkt geslaagd.
Het is natuurlijk geen geheim dat de organisatie stiekem hoopt dat de Zonwering Branchedag leidt tot meer leden voor Romazo, maar dat is zeker niet het primaire doel. Om alle schijn te vermijden en het zo neutraal mogelijk te houden heet het evenement sinds dit jaar zelfs Zonwering Branchedag en niet Romazo Branchedag. Geen overdreven zieltjes winnen dus, maar het blijft een feit dat een krachtige branchevereniging belangrijk is om de branche te vertegenwoordigen en de positie van zonwering als een belangrijk instrument tegen oververhitting en voor energiebesparing te waarborgen. Samen sterk geldt ook in de zonweringbranche.